Verslag Stonesavond 13 mei 2006 met optreden van Black & Blue

Black & Blue, wat een fantastische band! Om iets over 22.00u begonnen ze met de eerste set. Na een korte pauze gelijk de tweede set. We hadden daarna amper de tijd voor het nakijken van de prijsvraag en de prijsuitreiking. Black & Blue stond al weer te popelen om op het podium te mogen.

Veel bekende maar ook veel minder bekende nummers passeerde de revue. "Ain't too proud to beg" bijvoorbeeld, heb ik volgens mij nog nooit live gehoord. Maar ook "Love in vain" of "We love you" klonken fantastisch, om maar enkele nummers te noemen. De kritiek van sommige, dat Peter Rutgers niet het stemgeluid van Mick Jagger heeft, was zo vergeten.

Toen ik aan de bar wat drinken ging bestellen vroeg iemand aan mij of ze "Paint it black" ook speelde. Enkele minuten later klonk het intro van dit nummer door de zaal. Er was ook iemand die wou zo graag "She's so cold" horen, ook een van mijn favoriete nummers. Dat zat er helaas niet in. Na "Satisfaction" moesten ze helaas stoppen omdat het al sluitingstijd was. De band had graag nog even doorgegaan.

Tijd om de favoriete top 3 van de bezoekers te draaien was er niet meer. Zelf René kon zijn sluitingsnummer "Late again" van Steelers Wheel, dat hij altijd bij sluitingstijd draait, niet meer ten gehore brengen.

De prijsvraag was dit jaar wat makkelijker. Er waren dan ook 7 mensen die alle vragen goed hadden. Na een trekking door René uit een van de 7, kwam René Voet als winnaaar van de Stones DVD uit de bus. De andere prijzen werden over de overige 6 winnaars verdeeld.

"Sympathy for the devil" werd het meest opgeschreven als favoriete nummer. Daarna kwamen "She's like a rainbow, Start me up, Fool to cry, Paint it black en You can't always get".

Al met al weer een geslaagde avond, al was het niet afgeladen vol, zoals we verwacht hadden. Er waren zelfs mensen uit Nieuwegein.

Groeten, en tot volgende keer,

Henny, Rien en Mario